İSA'NIN DAĞDAKİ VAAZ SERİSİ
28. ALTIN KURAL
| vaaz_28_altın_kural.pdf |
Matta 7:12 "İnsanların size nasıl davranmasını istiyorsanız, siz de onlara öyle davranın. Çünkü Kutsal Yasa'nın ve peygamberlerin söylediği budur."
Burada, bir tek kapsamlı cümlede, İsa tüm insani ilişkileri özetliyor. Hayatımız için Tanrı'nın iradesi birbirimizi sevmektir. Kutsal Yazıların başlıca mesajı budur. Bazı insanlar, dinin başlıca mesajının Tanrı'nın tek olduğunu anlamak olduğunu düşünürler. Bu önemlidir ancak Kutsal Yazıların ana mesajı değildir. Hayatımızın hedefi Allah'ın doğasını anlamak değildir. Hayatımızın başlıca amacı birbirimiz sevmektir.
Biz bu sözü yerine getirmeye çalışınca ne kadar başarısız olduğumuzu anlıyoruz. Benliğimizi fark ederiz. O zaman benlik sevgimiz için kederlenmeye yönlendirilip Allah'tan iyileşmeyi dileriz. Allah, ihtiyacımız olan iyileşmeyi ve günahın affedilmesini İsa aracılığıyla sağlar. Yeniden doğmamız lazım. Kutsal Kitap'ın mesajı budur.
Bu metnin okuduğumuz Türkçe çevirisinde, orijinal Grekçe'sinden tercüme edilmemiş olan bir kelime var. Bu kelime, vaazın İngilizcesinde görünüyor. Kelimeyi şöyle tercüme edebiliriz: Onun için. Ya da bu sebeple. Kutsal İncil çevirisi şöyle söyler:
Matta 7:12 Kutsal İncil Çevirisi: Onun için insanların size yapmalarını istediğiniz her ne ise, bütün şeyleri, siz de onlara öylece yapın; çünkü Yasa ve peygamberler budur.
"Onun için" ifadesi sonuca işaret eder. "Bu sebeple" bize yapmalarını istediğimiz her ne ise, bütün şeyleri, biz de onlara öylece yapmalıyız. Sebep nedir? Önceki ayete bakarak birbirimizi sevmemizin sebebini keşfedelim.
Matta 7:11 Sizler kötü yürekli olduğunuz halde çocuklarınıza güzel armağanlar vermeyi biliyorsanız, göklerdeki Babanız'ın, kendisinden dileyenlere güzel armağanlar vereceği çok daha kesin değil mi?
Başkalarına davranışımız Allah'ın iyi oldugu ve bizi sevdiği gerçeğinden kaynaklanır. Böylece biz Tanrı'nın bize olan sevgisini anladığımız zaman, başkalarına doğru sevgi akışına neden olur. Yasa ve peygamberler budur.
Bazı insanlar İsa'nın sözünün Kendisine özgü olmadığını söyler. Altın kuralın neredeyse dünyanın her kültüründe mevcut olduğunu ileri sürerler. Bu, sadece Tanrı'nın koşullarını insanlardan saklamadığını kanıtlar. Bütün dünya Allah'ın gereksinimlerini bilir ve yargı gününde bahaneleri yoktur. Eğer siz hakikatı o kadar iyi biliyorsanız neden onu yapmıyorsunuz?
İsa'nın buyruğunu hayatımızda pratik bir şekilde nasıl uygulayabiliriz? İlk olarak kendimizi başkalarının yerine koymamız lazım.
Farz edelim ki postahanede bir hesap ödemek için sırada 15 dakikadır bekliyorsunuz. İşe ya da okula dönmeniz gerekir, geç geliyor. Kuyruk var ama etiket sistemi yok. Ansızın birisi postaneye girip doğrudan doğruya sıranın başına giderek posta işçisine sorular sormaya başlıyor. Memur, sıradaki kişiye hizmet etmeyi bırakıp dikkatini yeni gelene veriyor. Yeni gelen önünüzü kesip sizin geç kalmanıza sebep oluyor. Kendinizi nasıl hissediyorsunuz? Mutlu musunuz? Neden mutlu değilsiniz? Yeni gelen, bencil davrandığı ve siz bu bencilliğin bedelini ödediğiniz için mutlu değilsiniz.
Başkaları bunu yapınca sevmezseniz de, neden siz bunu onlara yaparsınız? Sırada insanların önüne geçerek başkalarının hayatlarına gerçekten saygısızlık göstermiyor musunuz? Kendinizi başkalarının üzerine koymuyor musunuz? Böyle bencilce davranış Tanrı'nın Egemenliğine girmeyecek. Tanrı'nın yasasına karşıdır bu. Hayatınıza bakın. Gerçekten altın kurala uyuyor musunuz?
Bazı insanlar, etraflarındaki kişilerin işleri yapmalarından memnun olurlar. Belki hem hanım, hem de koca bütün gün çalışırlar. Eve dönünce koca televizyon başında rahatlar kadın ise evi temizleyip yemek hazırlar ve bulaşıkları yıkar. Adam orada oturur. Bencillik bu değil mi? Karısı da bütün gün çalışmadı mı? Evde tüm işleri neden o yapıyor?
Bazı insanlar işyerinde tembellik yapar. Neredeyse hiçbir şey yapmazlar ancak maaş alma zamanı gelince paralarını isterler. Ödenip de çalışmazsanız parayı çalmıyor musunuz? İşveren olsaydınız telefonda konuşup çay-sigara içmeleri için maaş vermek ister miydiniz? Tembellik, Tanrı'nın Egemenliğin ilkelerinin ihlalidir.
Kaçınız azarlanmayı sever? Çok değil. Biz insanlarla konuşunca sert davranır mıyız? Tepeden bakar mıyız? Onlara soğuk davranır mıyız? Öyleyse eğer, Tanrı'nın sevgisini yüreğimize almamış oluruz.
Siz kötü bir gün geçirince teşvik ve umutlu sözler dinlemek istemez misiniz? Etrafınızdaki acı çekenleri düşünün. Eğer siz teşvik eden ve müşfik sözler seviyorsanız onlar da sevmez miydiler? Belki olumlu ve yardım veren bir tavırla birinin yükünü hafifletebilirsiniz.
Sahip olduğunuz her yetenek Allah'tan geldi. Siz onu yaratmadınız. Öyleyse sizin kadar becerikli veya kabiliyetli olmayanlara neden tepeden bakıyorsunuz? Sadece kibirdir bu. Kibir de günahtır. Biz sahip olduğumuz her şeyi Allah'ın bize verdiğini tanıyıp takdir ettiğimiz sürece, başkalarından üstünmüşüz gibi davranmayacağız.
Tut ki siz ölümden kurtuluşa inanmayan ve gelecek hayattan ümidi olmayan bir ateistsiniz. Zor bir hayat yaşadıktan sonra beklediğiniz tek şey sonsuz mezardır. Allah'ın gerçekten var olduğunu öğrenmek istemez miydiniz? Gerçekten sonsuza dek yaşayabileceğinizi bilmek istemez miydiniz? Tabii ki! Eğer ateist olsaydık başkalarından böyle bir davranış bekleyecektiysek, o zaman altın kural bize imanlılar olarak ne yapmamızı söyler? Etrafımızdakilere Tanrı'nın sevgisi ve bize doğru özenini, İsa Mesih'te sonsuz yaşama umudunu anlatmamızı elbette.
Farz edelim ki siz, Allah'a inanıyorsunuz ancak cennete gitmek için yeterli sevap kazanmanız lazım. Tüm hayatınız boyunca Tanrı'yı hoşnut etmeye yeterince iyi olma yükünün altındasınız. Ancak aklınızda Allah'ın çabalarınızı kabul edeceğine dair güvenceniz yoktur. İyiliklerinizin yeterli olup olmadığını bilemezseniz. Belki kurtulacaksınız ama emin değilsiniz. Belki de Tanrı sizi kabul etmeyecek. Bu durumda mutlu değilsiniz. Kendinizi hüzünlü hissedersiniz o yüzden düşünmemeye çalışırsınız. Birinin Allah’ın sizi İsa Mesih'te kabul ettiğini söylemesini istemez miydiniz? İsa'nın günahlarınızın bedelini ödediğini bilmek istemez miydiniz? Kurtulduğunuzdan emin olabileceğinizi bilmek istemez miydiniz? Öyleyse biz insanlara İsa Mesih'le ilgili gerçeği söylemenin mecburiyeti altındayız.
Peki siz günah işleyip tövbe etmezseniz? Cennete giremeyecek bir şekilde yaşasaydınız? Birinin size doğru yola gitmeniz için yardım etmesini istemez miydiniz? Evet.
Aynı şekilde Allah uyarı vermeden bizim günah işlemeye devam etmemize izin vermez. Başkalarına kötü davranırsak, Allah bizim buna benzer bir davranışla karşılaşmamıza ve bu acıyı yaşamamıza izin verir. Bunu sevgi için yapar. Tövbe edip, altın kurala itaat etmemiz için, yaptığımız kötü davranışı kendimizin tecrübe etmemizi ister.
Bazen bu hayatta bile biz iyilik yapınca sonra buna benzer bir şekilde iyilik alırız. Ancak biz iyilik alamazsak bile Allah'ın bize olan sevgisi bizim başkalarına yönelik davranışımızda ifade bulabilir. Tanrı'nın içimizdeki sevgisi bizim için en zengin ödüldür.
Burada, bir tek kapsamlı cümlede, İsa tüm insani ilişkileri özetliyor. Hayatımız için Tanrı'nın iradesi birbirimizi sevmektir. Kutsal Yazıların başlıca mesajı budur. Bazı insanlar, dinin başlıca mesajının Tanrı'nın tek olduğunu anlamak olduğunu düşünürler. Bu önemlidir ancak Kutsal Yazıların ana mesajı değildir. Hayatımızın hedefi Allah'ın doğasını anlamak değildir. Hayatımızın başlıca amacı birbirimiz sevmektir.
Biz bu sözü yerine getirmeye çalışınca ne kadar başarısız olduğumuzu anlıyoruz. Benliğimizi fark ederiz. O zaman benlik sevgimiz için kederlenmeye yönlendirilip Allah'tan iyileşmeyi dileriz. Allah, ihtiyacımız olan iyileşmeyi ve günahın affedilmesini İsa aracılığıyla sağlar. Yeniden doğmamız lazım. Kutsal Kitap'ın mesajı budur.
Bu metnin okuduğumuz Türkçe çevirisinde, orijinal Grekçe'sinden tercüme edilmemiş olan bir kelime var. Bu kelime, vaazın İngilizcesinde görünüyor. Kelimeyi şöyle tercüme edebiliriz: Onun için. Ya da bu sebeple. Kutsal İncil çevirisi şöyle söyler:
Matta 7:12 Kutsal İncil Çevirisi: Onun için insanların size yapmalarını istediğiniz her ne ise, bütün şeyleri, siz de onlara öylece yapın; çünkü Yasa ve peygamberler budur.
"Onun için" ifadesi sonuca işaret eder. "Bu sebeple" bize yapmalarını istediğimiz her ne ise, bütün şeyleri, biz de onlara öylece yapmalıyız. Sebep nedir? Önceki ayete bakarak birbirimizi sevmemizin sebebini keşfedelim.
Matta 7:11 Sizler kötü yürekli olduğunuz halde çocuklarınıza güzel armağanlar vermeyi biliyorsanız, göklerdeki Babanız'ın, kendisinden dileyenlere güzel armağanlar vereceği çok daha kesin değil mi?
Başkalarına davranışımız Allah'ın iyi oldugu ve bizi sevdiği gerçeğinden kaynaklanır. Böylece biz Tanrı'nın bize olan sevgisini anladığımız zaman, başkalarına doğru sevgi akışına neden olur. Yasa ve peygamberler budur.
Bazı insanlar İsa'nın sözünün Kendisine özgü olmadığını söyler. Altın kuralın neredeyse dünyanın her kültüründe mevcut olduğunu ileri sürerler. Bu, sadece Tanrı'nın koşullarını insanlardan saklamadığını kanıtlar. Bütün dünya Allah'ın gereksinimlerini bilir ve yargı gününde bahaneleri yoktur. Eğer siz hakikatı o kadar iyi biliyorsanız neden onu yapmıyorsunuz?
İsa'nın buyruğunu hayatımızda pratik bir şekilde nasıl uygulayabiliriz? İlk olarak kendimizi başkalarının yerine koymamız lazım.
Farz edelim ki postahanede bir hesap ödemek için sırada 15 dakikadır bekliyorsunuz. İşe ya da okula dönmeniz gerekir, geç geliyor. Kuyruk var ama etiket sistemi yok. Ansızın birisi postaneye girip doğrudan doğruya sıranın başına giderek posta işçisine sorular sormaya başlıyor. Memur, sıradaki kişiye hizmet etmeyi bırakıp dikkatini yeni gelene veriyor. Yeni gelen önünüzü kesip sizin geç kalmanıza sebep oluyor. Kendinizi nasıl hissediyorsunuz? Mutlu musunuz? Neden mutlu değilsiniz? Yeni gelen, bencil davrandığı ve siz bu bencilliğin bedelini ödediğiniz için mutlu değilsiniz.
Başkaları bunu yapınca sevmezseniz de, neden siz bunu onlara yaparsınız? Sırada insanların önüne geçerek başkalarının hayatlarına gerçekten saygısızlık göstermiyor musunuz? Kendinizi başkalarının üzerine koymuyor musunuz? Böyle bencilce davranış Tanrı'nın Egemenliğine girmeyecek. Tanrı'nın yasasına karşıdır bu. Hayatınıza bakın. Gerçekten altın kurala uyuyor musunuz?
Bazı insanlar, etraflarındaki kişilerin işleri yapmalarından memnun olurlar. Belki hem hanım, hem de koca bütün gün çalışırlar. Eve dönünce koca televizyon başında rahatlar kadın ise evi temizleyip yemek hazırlar ve bulaşıkları yıkar. Adam orada oturur. Bencillik bu değil mi? Karısı da bütün gün çalışmadı mı? Evde tüm işleri neden o yapıyor?
Bazı insanlar işyerinde tembellik yapar. Neredeyse hiçbir şey yapmazlar ancak maaş alma zamanı gelince paralarını isterler. Ödenip de çalışmazsanız parayı çalmıyor musunuz? İşveren olsaydınız telefonda konuşup çay-sigara içmeleri için maaş vermek ister miydiniz? Tembellik, Tanrı'nın Egemenliğin ilkelerinin ihlalidir.
Kaçınız azarlanmayı sever? Çok değil. Biz insanlarla konuşunca sert davranır mıyız? Tepeden bakar mıyız? Onlara soğuk davranır mıyız? Öyleyse eğer, Tanrı'nın sevgisini yüreğimize almamış oluruz.
Siz kötü bir gün geçirince teşvik ve umutlu sözler dinlemek istemez misiniz? Etrafınızdaki acı çekenleri düşünün. Eğer siz teşvik eden ve müşfik sözler seviyorsanız onlar da sevmez miydiler? Belki olumlu ve yardım veren bir tavırla birinin yükünü hafifletebilirsiniz.
Sahip olduğunuz her yetenek Allah'tan geldi. Siz onu yaratmadınız. Öyleyse sizin kadar becerikli veya kabiliyetli olmayanlara neden tepeden bakıyorsunuz? Sadece kibirdir bu. Kibir de günahtır. Biz sahip olduğumuz her şeyi Allah'ın bize verdiğini tanıyıp takdir ettiğimiz sürece, başkalarından üstünmüşüz gibi davranmayacağız.
Tut ki siz ölümden kurtuluşa inanmayan ve gelecek hayattan ümidi olmayan bir ateistsiniz. Zor bir hayat yaşadıktan sonra beklediğiniz tek şey sonsuz mezardır. Allah'ın gerçekten var olduğunu öğrenmek istemez miydiniz? Gerçekten sonsuza dek yaşayabileceğinizi bilmek istemez miydiniz? Tabii ki! Eğer ateist olsaydık başkalarından böyle bir davranış bekleyecektiysek, o zaman altın kural bize imanlılar olarak ne yapmamızı söyler? Etrafımızdakilere Tanrı'nın sevgisi ve bize doğru özenini, İsa Mesih'te sonsuz yaşama umudunu anlatmamızı elbette.
Farz edelim ki siz, Allah'a inanıyorsunuz ancak cennete gitmek için yeterli sevap kazanmanız lazım. Tüm hayatınız boyunca Tanrı'yı hoşnut etmeye yeterince iyi olma yükünün altındasınız. Ancak aklınızda Allah'ın çabalarınızı kabul edeceğine dair güvenceniz yoktur. İyiliklerinizin yeterli olup olmadığını bilemezseniz. Belki kurtulacaksınız ama emin değilsiniz. Belki de Tanrı sizi kabul etmeyecek. Bu durumda mutlu değilsiniz. Kendinizi hüzünlü hissedersiniz o yüzden düşünmemeye çalışırsınız. Birinin Allah’ın sizi İsa Mesih'te kabul ettiğini söylemesini istemez miydiniz? İsa'nın günahlarınızın bedelini ödediğini bilmek istemez miydiniz? Kurtulduğunuzdan emin olabileceğinizi bilmek istemez miydiniz? Öyleyse biz insanlara İsa Mesih'le ilgili gerçeği söylemenin mecburiyeti altındayız.
Peki siz günah işleyip tövbe etmezseniz? Cennete giremeyecek bir şekilde yaşasaydınız? Birinin size doğru yola gitmeniz için yardım etmesini istemez miydiniz? Evet.
Aynı şekilde Allah uyarı vermeden bizim günah işlemeye devam etmemize izin vermez. Başkalarına kötü davranırsak, Allah bizim buna benzer bir davranışla karşılaşmamıza ve bu acıyı yaşamamıza izin verir. Bunu sevgi için yapar. Tövbe edip, altın kurala itaat etmemiz için, yaptığımız kötü davranışı kendimizin tecrübe etmemizi ister.
Bazen bu hayatta bile biz iyilik yapınca sonra buna benzer bir şekilde iyilik alırız. Ancak biz iyilik alamazsak bile Allah'ın bize olan sevgisi bizim başkalarına yönelik davranışımızda ifade bulabilir. Tanrı'nın içimizdeki sevgisi bizim için en zengin ödüldür.