İSA'NIN DAĞDAKİ VAAZ SERİSİ
29. DAR KAPI
| vaaz_29_dar_kapı_.pdf |
Matta 7:13-14 "Dar kapıdan girin. Çünkü yıkıma götüren kapı geniş ve yol enlidir. Bu kapıdan girenler çoktur. 14 Oysa yaşama götüren kapı dar, yol da çetindir. Bu yolu bulanlar azdır."
İsa'nın döneminde Filistin'deki pek çok kent, tepe üzerinde kurulmuş ve surlarla çevrilmişlerdi. Akşam üstü kent kapıları kapanırdı ve kimsenin girmesine izin verilmezdi. Güneş batmadan önce tarlada çalışan halk, kente giden uzun, dik ve dar yola koyulurdu. Millet, geceyi kent dışı geçirmekten korkarak, geçikmemek için acele ederdi.
İsa, Tanrı'nın Egemenliği'ne girmeyi, kente giden dar yola tırmanışla karşılaştırdı. Hazır olmayıp sonsuz evimizin dışında bırakılmamak için, dikkatimizi hedeften alacak hiçbir şeye izin vermemeliyiz. Yol yukarı doğru ve zor olmasına rağmen vazgeçip geri dönmemeliyiz. Aşağı inmek daha kolay, ama size geceyi geçirmek için güvenli bir yer sağlamaz.
Ben dar yol düşününce Gıda Çarşısı'nı düşünüyorum. Gıda Çarşısı, A'dan Z'ye kadar her şey satan sanayi bölgesine benzer bir markettir. Bir dükkandan yolun karşısındaki dükkana kadar üç arabanın eni kadar bir mesafe bırakmışlar. Herkes satılan eşyaları görsün diye esnaf mallarını sokağa koyar ve herkes arabasını veya kamyonetini dükkanın önünde park eder. Şanslı olursanız çarşıyı gezmek için arabanızı buralardan geçirebilirsiniz. Karşınızdan, arkasında iki arabayla gelen bir kamyona rastlayacak kadar talihsiz olursanız o zaman kurtulmak, yol vermek için geri geri gitmeniz lazım. O sokakları geçmek zordur. Bir gün bir kamyon arabamızı sıyırdı. Yüklü büyük bir araçla oradan geçmekyi kesinlikle istemezsiniz.
Ben dar bir yer düşününce belediye otobüsüne binmeyi düşünüyorum. İzdiham zamanlarında arkasından ta öne kadar otobüs koridorda ayakta duran insanlarla tıklım tıklım dolu olur. Tutunacak bir şey bile bulamazsınız. Genelde laptop çantam yanımda oluyor. Otobüs virajdan geçerken hem çantamı tutmak, hem de düşmemek için bir şeye tutunmak için çok zor. Çantamın omuz kayışı var ama yanımdakileri hep rahatsız eder. Bazen havalimanından dönerken, elimizde bagajımızla metro ve otobüsle evimize döndük. İzmir'in metrosu çoğu zaman o kadar dolu değildir ancak İstanbul'dakine bagajla binmeye çalıştıysanız zorluğun ne demek olduğunu bilirsiniz. İstanbul'da metroya havalimanında binerseniz wagon boştur. Sonra wagon doluyor ve sizin de inmeniz gerekiyor. Neredeyse imkansızdır.
İzmir'de Bostanlı tarafında çarşambaları pazar var. Pek çok kişi pazar çantalarıyla otobüse binmeye çalışır. Otobüs şoförleri insanları geri gönderirler. Büyük çantası veya pazar arabası olanların otobüse binmelerine izin vermez. Bunun için otobüs çok dardır.
Pazar arabam var yanımda; cennete giden otobüse binmeye çalışıyorum. Fakat otobüs şoförü olan İsa, bagajımla dar kalabalık otobüse binmeme izin vermiyor. Dağdaki vaazında İsa şöyle demişti:
Matta 7:12 "İnsanların size nasıl davranmasını istiyorsanız, siz de onlara öyle davranın. Çünkü Kutsal Yasa'nın ve peygamberlerin söylediği budur."
Altın kural çok şeyi yasaklıyor. Çantamda cennete giden otobüse binmemi engelleyen neler var? Yanımdakilerden, cennette yasak olup ta, otobüse binmeme engel olan şeyler nelerdir?
Ah! Çantamdaki en büyük şey! Kibirim. Ama kibirim olmadan nasıl yaşayabilirim ki? Çantamdakilerden en sevdiğim şey budur! Bana karşı gelen herkese karşı kendimi savunuyorum. Hatta yetkililere karşı direniyorum. Bana ne yapacağımı kim söyleyebilir? Hiç kimse! Kral benim! Ben! Ben! Ben! Benim fikrim en önemlidir ve ne pahasına olursa olsun onu koruyacağım. Fakat İsa, bana bu çantamdaki bu malzemeyle cennete otobüse binemeyeceğimi söylüyor. Yol çok dar.
Çantamda daha neler var? Çıkarcılık! Eyvah! Bunu bırakamam. Kazanan hep ben olmalıyım. Başıma buyruk olmalıyım! Ben! Ben! Ben! Her zaman başıma buyruk olmazsam yaşayabileceğimden emin değilim!
Daha çok şey var çantamda. Cennete giden otobüse binmek için daha başka neleri elden çıkarmam lazım?
Öğretiler! Gerçek olmayan ama inanmak istediğim çok şey var. Ancak bu neden o kadar kötüymüş? Gerçek o kadar mı önemli? Neden inanmak istediğim istediğim herşeye inanamam? Ne fark eder?
Çantamda daha neler var?
Eyvah! Dünyasallık! Bu çok gerekli! Modaya uymam lazım! Dolabımı elbise ve ayakabılarla doldurmam lazım. Zamanımı beni eğlendiren müzik, televizyon, ve oyunlarla geçirmem lazım. Eğlenmek şarttır! Etrafımdakiler acı çekseler de müjdeden mahrum olsalar da umurumda değil. İyi işler için hiç vaktim yok. Eğlenmek şart! Eğlenmenin ne sakıncası var? Filimler ve oyunlarla hiç kimseye zarar vermiyorum!
Çantamda daha neler var?
Yalancılık! Bu paket çok büyük değildir. İşimi kolaylaştırmak için küçücük bir yalan söylersem ne olur ki? Bunun için Allah beni gerçekten cennet dışı bırakır mı? Ne de olsa Türkiye'de bürokrasi öyle çok ki, arada bir herkesin küçük bir yalan söylemesi gerekiyor. Değil mi?
Çantamda daha neler var?
Ahlaki yozlaşma! Benim gizli eşyam. Ben hiç kimsenin kötü düşüncelerimi ve tutkularımı bilmesini istemiyorum. Bunu başkaları görmese de, çantamda biraz yer tutuyor. Otobüs şoförü onunla otobüse binmeme izin vermiyor.
Çantamda daha neler var? Kötü alışkanlıklar! Sigara ve alkol. Bunlar başkalarına değil, sadece bana zarar veriyor. Neden bunlardan vazgeçmem lazım ki? Otobüs şoförü bunlarla binmeme neden izin vermiyor? Cennet o kadar da temiz ve saf mı?
Benim kibirime benim yoluma tutamazsam, neye iman etmek istersem iman edemezsem, dünyasallığıma devem edemezsem, yalan söyleyemezsem, düşüncelerimin pak olması gerekiyorsa, sigaralarımı tutamazsam, bu otobüse binmeyeyim bari! Bak! Başka otobüs geliyor! Çok yer var o otobüste. Mutlaka o otobüse çantamla binebilirim.
"Şoför bey! Çantamla otobüse binebilir miyim?"
"Tabii ki! Bu otobüste o şeyler için bol yer var!"
"Peki nereye gidiyorsunuz?"
"Mezarlığa gidiyorum. O mezarlıktan hiç diriliş yoktur. Sonsuza dek orada ölü kalacaksınız."
"Başka bir yere gitmiyor musunuz?"
"Evet, kısa bir süre ceheneme uğrayacağım. Binin! Bol yer var çünkü benim otobüsüm diğerinkinden büyüktür."
"Peki, otobüstekilerle konuşup seyehatin nasıl gittiğini bir öğreneyim ben."
"Ey, bu otobüsü nasıl buldunuz?"
"Yol engelli. İsa çok engel koydu yolumuza diğer otobüsü kullanalım diye. Ancak biz bu otobüsü seviyoruz. Burada ne yapmak istesek yapabiliriz. Üstelik çantamızdaki en sevdiğimiz şeylerle binebiliriz."
"Nereye gittiğinizi düşündünüz mü hiç?"
"Üzerinde pek düşünmüyoruz. Şimdilik biz eğlenmek istiyoruz. En önemli şey budur."
Dinleyici, hangi otobüstesiniz?
Matta 7:13-14 "Dar kapıdan girin. Çünkü yıkıma götüren kapı geniş ve yol enlidir. Bu kapıdan girenler çoktur. 14 Oysa yaşama götüren kapı dar, yol da çetindir. Bu yolu bulanlar azdır."
İsa'nın döneminde Filistin'deki pek çok kent, tepe üzerinde kurulmuş ve surlarla çevrilmişlerdi. Akşam üstü kent kapıları kapanırdı ve kimsenin girmesine izin verilmezdi. Güneş batmadan önce tarlada çalışan halk, kente giden uzun, dik ve dar yola koyulurdu. Millet, geceyi kent dışı geçirmekten korkarak, geçikmemek için acele ederdi.
İsa, Tanrı'nın Egemenliği'ne girmeyi, kente giden dar yola tırmanışla karşılaştırdı. Hazır olmayıp sonsuz evimizin dışında bırakılmamak için, dikkatimizi hedeften alacak hiçbir şeye izin vermemeliyiz. Yol yukarı doğru ve zor olmasına rağmen vazgeçip geri dönmemeliyiz. Aşağı inmek daha kolay, ama size geceyi geçirmek için güvenli bir yer sağlamaz.
Ben dar yol düşününce Gıda Çarşısı'nı düşünüyorum. Gıda Çarşısı, A'dan Z'ye kadar her şey satan sanayi bölgesine benzer bir markettir. Bir dükkandan yolun karşısındaki dükkana kadar üç arabanın eni kadar bir mesafe bırakmışlar. Herkes satılan eşyaları görsün diye esnaf mallarını sokağa koyar ve herkes arabasını veya kamyonetini dükkanın önünde park eder. Şanslı olursanız çarşıyı gezmek için arabanızı buralardan geçirebilirsiniz. Karşınızdan, arkasında iki arabayla gelen bir kamyona rastlayacak kadar talihsiz olursanız o zaman kurtulmak, yol vermek için geri geri gitmeniz lazım. O sokakları geçmek zordur. Bir gün bir kamyon arabamızı sıyırdı. Yüklü büyük bir araçla oradan geçmekyi kesinlikle istemezsiniz.
Ben dar bir yer düşününce belediye otobüsüne binmeyi düşünüyorum. İzdiham zamanlarında arkasından ta öne kadar otobüs koridorda ayakta duran insanlarla tıklım tıklım dolu olur. Tutunacak bir şey bile bulamazsınız. Genelde laptop çantam yanımda oluyor. Otobüs virajdan geçerken hem çantamı tutmak, hem de düşmemek için bir şeye tutunmak için çok zor. Çantamın omuz kayışı var ama yanımdakileri hep rahatsız eder. Bazen havalimanından dönerken, elimizde bagajımızla metro ve otobüsle evimize döndük. İzmir'in metrosu çoğu zaman o kadar dolu değildir ancak İstanbul'dakine bagajla binmeye çalıştıysanız zorluğun ne demek olduğunu bilirsiniz. İstanbul'da metroya havalimanında binerseniz wagon boştur. Sonra wagon doluyor ve sizin de inmeniz gerekiyor. Neredeyse imkansızdır.
İzmir'de Bostanlı tarafında çarşambaları pazar var. Pek çok kişi pazar çantalarıyla otobüse binmeye çalışır. Otobüs şoförleri insanları geri gönderirler. Büyük çantası veya pazar arabası olanların otobüse binmelerine izin vermez. Bunun için otobüs çok dardır.
Pazar arabam var yanımda; cennete giden otobüse binmeye çalışıyorum. Fakat otobüs şoförü olan İsa, bagajımla dar kalabalık otobüse binmeme izin vermiyor. Dağdaki vaazında İsa şöyle demişti:
Matta 7:12 "İnsanların size nasıl davranmasını istiyorsanız, siz de onlara öyle davranın. Çünkü Kutsal Yasa'nın ve peygamberlerin söylediği budur."
Altın kural çok şeyi yasaklıyor. Çantamda cennete giden otobüse binmemi engelleyen neler var? Yanımdakilerden, cennette yasak olup ta, otobüse binmeme engel olan şeyler nelerdir?
Ah! Çantamdaki en büyük şey! Kibirim. Ama kibirim olmadan nasıl yaşayabilirim ki? Çantamdakilerden en sevdiğim şey budur! Bana karşı gelen herkese karşı kendimi savunuyorum. Hatta yetkililere karşı direniyorum. Bana ne yapacağımı kim söyleyebilir? Hiç kimse! Kral benim! Ben! Ben! Ben! Benim fikrim en önemlidir ve ne pahasına olursa olsun onu koruyacağım. Fakat İsa, bana bu çantamdaki bu malzemeyle cennete otobüse binemeyeceğimi söylüyor. Yol çok dar.
Çantamda daha neler var? Çıkarcılık! Eyvah! Bunu bırakamam. Kazanan hep ben olmalıyım. Başıma buyruk olmalıyım! Ben! Ben! Ben! Her zaman başıma buyruk olmazsam yaşayabileceğimden emin değilim!
Daha çok şey var çantamda. Cennete giden otobüse binmek için daha başka neleri elden çıkarmam lazım?
Öğretiler! Gerçek olmayan ama inanmak istediğim çok şey var. Ancak bu neden o kadar kötüymüş? Gerçek o kadar mı önemli? Neden inanmak istediğim istediğim herşeye inanamam? Ne fark eder?
Çantamda daha neler var?
Eyvah! Dünyasallık! Bu çok gerekli! Modaya uymam lazım! Dolabımı elbise ve ayakabılarla doldurmam lazım. Zamanımı beni eğlendiren müzik, televizyon, ve oyunlarla geçirmem lazım. Eğlenmek şarttır! Etrafımdakiler acı çekseler de müjdeden mahrum olsalar da umurumda değil. İyi işler için hiç vaktim yok. Eğlenmek şart! Eğlenmenin ne sakıncası var? Filimler ve oyunlarla hiç kimseye zarar vermiyorum!
Çantamda daha neler var?
Yalancılık! Bu paket çok büyük değildir. İşimi kolaylaştırmak için küçücük bir yalan söylersem ne olur ki? Bunun için Allah beni gerçekten cennet dışı bırakır mı? Ne de olsa Türkiye'de bürokrasi öyle çok ki, arada bir herkesin küçük bir yalan söylemesi gerekiyor. Değil mi?
Çantamda daha neler var?
Ahlaki yozlaşma! Benim gizli eşyam. Ben hiç kimsenin kötü düşüncelerimi ve tutkularımı bilmesini istemiyorum. Bunu başkaları görmese de, çantamda biraz yer tutuyor. Otobüs şoförü onunla otobüse binmeme izin vermiyor.
Çantamda daha neler var? Kötü alışkanlıklar! Sigara ve alkol. Bunlar başkalarına değil, sadece bana zarar veriyor. Neden bunlardan vazgeçmem lazım ki? Otobüs şoförü bunlarla binmeme neden izin vermiyor? Cennet o kadar da temiz ve saf mı?
Benim kibirime benim yoluma tutamazsam, neye iman etmek istersem iman edemezsem, dünyasallığıma devem edemezsem, yalan söyleyemezsem, düşüncelerimin pak olması gerekiyorsa, sigaralarımı tutamazsam, bu otobüse binmeyeyim bari! Bak! Başka otobüs geliyor! Çok yer var o otobüste. Mutlaka o otobüse çantamla binebilirim.
"Şoför bey! Çantamla otobüse binebilir miyim?"
"Tabii ki! Bu otobüste o şeyler için bol yer var!"
"Peki nereye gidiyorsunuz?"
"Mezarlığa gidiyorum. O mezarlıktan hiç diriliş yoktur. Sonsuza dek orada ölü kalacaksınız."
"Başka bir yere gitmiyor musunuz?"
"Evet, kısa bir süre ceheneme uğrayacağım. Binin! Bol yer var çünkü benim otobüsüm diğerinkinden büyüktür."
"Peki, otobüstekilerle konuşup seyehatin nasıl gittiğini bir öğreneyim ben."
"Ey, bu otobüsü nasıl buldunuz?"
"Yol engelli. İsa çok engel koydu yolumuza diğer otobüsü kullanalım diye. Ancak biz bu otobüsü seviyoruz. Burada ne yapmak istesek yapabiliriz. Üstelik çantamızdaki en sevdiğimiz şeylerle binebiliriz."
"Nereye gittiğinizi düşündünüz mü hiç?"
"Üzerinde pek düşünmüyoruz. Şimdilik biz eğlenmek istiyoruz. En önemli şey budur."
Dinleyici, hangi otobüstesiniz?
Matta 7:13-14 "Dar kapıdan girin. Çünkü yıkıma götüren kapı geniş ve yol enlidir. Bu kapıdan girenler çoktur. 14 Oysa yaşama götüren kapı dar, yol da çetindir. Bu yolu bulanlar azdır."